18.1.53
-:: สับสน ::-
เขียนโดย N[U]D ที่ 10:10 0 ความคิดเห็น
8.1.53
+:: ใครสักคน ::+
เขียนโดย N[U]D ที่ 12:41 0 ความคิดเห็น
ป้ายกำกับ: L[I]FE
11.4.52
-:: ทิ้งขว้าง ::-
เขียนโดย N[U]D ที่ 09:31 0 ความคิดเห็น
ป้ายกำกับ: N[U]D
3.2.52
+:: ห้วงรัก ::+
เขียนโดย N[U]D ที่ 10:29 0 ความคิดเห็น
ป้ายกำกับ: L[O]VE
12.7.51
It's not easy... To be me!
It's not easy... To be me!
I try to cares everyone, but it's too hard for me...
I try to shares everything with everyone, but finally I found no one which I can do this
Sometime I feel like I live in the otherside of everyone,
It's too hard... to choose side while any trouble is laying in front of me.
I hate to be here, I don't want to standing in the center, 'cause I can't choose side between my friend.
But... it's me, and this place is for me... and right for me to standing here.
It's not easy... To be me!
เขียนโดย N[U]D ที่ 10:44 1 ความคิดเห็น
10.7.51
ร้องไห้... กับเรื่องไม่เป็นเรื่อง
ที่จริงมันก็ไม่ใช่เรื่องสลักสำคัญอะไรหรอก... ที่เอาเป็นว่า อยู่ๆ ก็ร้องไห้ออกมา... ซะอย่างนั้น
ขณะที่ดวงอาทิตย์กำลังฉายแสง ชั้นกำลังนั่งเขวี้ยงก้อนหินลงสู่น้ำทะเลเบื้องล่าง
---------------------
ที่จริงก็เห็นชื่อ และเบอร์ขึ้นโชว์อยู่... ก็รู้ว่าใครโทรมา
ชั้นเคยรักพี่เจ้าของสายเรียกเข้านั้นน่ะ... รักมากมายจนถึงขนาดที่ชั้นพร่ำบอกใครต่อใครว่า...
ทั้งที่เมื่อก่อนเราโทรคุยกันทุกวัน เช้า กลางวัน และก่อนนอน
ทำไมพอมี "เค้าคนนั้น" ของพี่เข้ามา... แล้วชั้นกลายเป็นคนนอกไปซะล่ะ
จากวันเป็นสัปดาห์ จากสัปดาห์เป็นเดือน...
จนวันนึง... ชั้นเห็นชื่อและเบอร์ของพี่โชว์หราอยู่บนเครื่อง...
ขณะที่พี่อีก 2 คนนั้นกำลังคุยกันอยู่... ชั้นก็ดึงตัวเองกลับมาฟังในสิ่งที่พี่เค้าคุยกัน
ระหว่าง เสือ วัว ลิง ม้า และแพะ...
โดยที่สัตว์ทั้ง 5 นี้... เปรียบเสมือน คน 5 ประเภท...
หลังจากที่พี่คนนึงเลือกตอบไปแล้ว... ครานี้ถึงตาที่ชั้นต้องเลือกบ้าง...
เมื่อพี่เจ้าของคำถามเฉลยถึงความหมายของปริศนานี้... ชั้นได้แต่นั่งฟังนิ่งๆ
ชั้นจะไม่บอกว่าชั้นเลือกฆ่าสัตว์ชนิดใดก่อน... หากแต่สัตว์ที่ชั้นเลือกนั้น... หมายถึง "เพื่อน"
ชั้นสมน้ำหน้าตัวเอง... ชั้นเวทนาตัวเอง... และชั้นสมเพชตัวเองหลังจากที่ได้ยินคำเฉลย
ถ้าชั้นเลือกที่จะสังหารเพื่อนตัวเองเป็นอันดับแรกได้... ก็คงดีน่ะซิ
ชั้นร้องไห้เบาๆ พลางเขวี้ยงก้อนหินลงน้ำ... ก้อนแล้ว... ก้อนเล่า
ชั้นเขวี้ยงก้อนหินลงทะเลไปทั้งหมด 153 ก้อน...
แล้วชั้นจะต้องมานั่งร้องไห้... ให้กับก้อนหินเหล่านั้นอีกมั้ย?...
ชั้นรู้แค่เพียงว่า... ก้อนหินที่ชั้นเขวี้ยงออกไปนั้น... จะไม่มีวันย้อนกลับมาทำให้ชั้น... ต้องเขวี้ยงมันไปอีกครา
เขียนโดย N[U]D ที่ 11:58 3 ความคิดเห็น
ป้ายกำกับ: FRI[E]NDSH[I]P, N[U]D
9.7.51
-:: และชั้นจะอดทน... แม้แทบขาดใจ ::-
นานแล้ว... ที่ชั้นทนเก็บ ทนเจ็บ และทนฝืน ทำในสิ่งที่ไร้สาระ
แต่ทว่า... ชั้นกลับยึดมันเป็นสรณะของชีวิต
"ความรัก" ความรู้สึกที่อยู่ๆ ก็เกิดขึ้น ไม่มีเหตุผล ไม่มีคำอธิบาย มีทั้งรอยยิ้ม เสียงหัวเราะ และการร้องไห้ ผสมปนเปกัน
ใช่แล้วล่ะ "ความรัก" คือเรื่องไร้สาระ... ที่ชั้นยึดถือเป็นสรณะของชีวิต
ชั้นเสียใจ ชั้นร้องไห้ ชั้นเกือบตาย เมื่อความรักมันไม่สมหวัง
แต่กระนั้น... ชั้นก็ไม่เคยมีอคติกับความรักเลยแม้แต่น้อย...
เพราะทุกครั้งที่ชั้นเสียใจ ทุกครั้งที่ชั้นร้องไห้... ชั้นกลับตระหนักได้ว่า
ชั้นจะต้องได้พบกับความรักที่แท้จริงอย่างแน่นอน
และตอนนี้ เหมือนว่าชั้นกำลังมีความสุข กำลังสบายดี... ในสิ่งที่ชั้นเป็นอยู่
ชั้นยิ้ม ชั้นหัวเราะ ชั้นมีความสุข... กระนั้นหรือ?
เปล่าเลย... เบื้องหลังรอยยิ้มของชั้น มันมีน้ำตาที่หลั่งไหลลงมาเป็นสาย
ชั้นร้องไห้... ใช่แล้วล่ะ เพียงแต่ไม่ปรารถนาให้ใครได้เห็น
ชั้นรู้สึกเหมือนคนที่ยืนอยู่ผิดที่ ผิดทาง
ชั้นเป็นส่วนเกินเหรอ?
ชั้นเป็นตัวสำรองเหรอ?
ชั้นเป็นคนคั่นเวลาเหรอ?
รึว่า... ชั้นเป็นแค่อีโง่ ในสายตาเธอ... เท่านั้น
ทั้งที่ชั้นออกจะภูมิใจ... ที่ได้เรียกขานอีกฝ่ายว่า "เพื่อนรัก"
ทั้งที่ชั้นออกจะภูมิใจ... ที่ได้เรียกขานอีกฝ่ายว่า "พี่สาวที่รัก"
ทั้งที่ชั้นออกจะภูมิใจ... ที่ได้เรียกขานอีกฝ่ายว่า "พี่ชายที่รัก"
ทั้งที่ชั้นออกจะภูมิใจ... ที่ได้เรียกขานอีกฝ่ายว่า "น้องชายที่รัก"
แต่ดูเหมือนว่าอีกฝ่าย... จะไม่เคยรับรู้ ไม่เคยยินดี... ที่ได้รับการเรียกขานจากชั้นว่า "ที่รัก"
ชั้นดีใจแค่ไหน... ที่เห็นข้อความทักทายจากบรรดาบุคคลอันเป็นที่รัก
ชั้นดีใจแค่ไหน... ที่ได้เห็นเบอร์โทรของบรรดาบุคคลอันเป็นที่รักแสดงอยู่เป็นสายเรียกเข้า
ชั้นดีใจแค่ไหน... ที่ได้เห็นหน้าค่าตา ได้พูดคุยกันซึ่งๆ หน้า และเห็นว่าบรรดาบุคคลอันเป็นที่รักนั้นสุขสบายเพียงใด
ชั้นดีใจแค่ไหน... บรรดาบุคคลอันเป็นที่รักรู้บ้างมั้ย... กับความรู้สึกเหล่านี้
แล้วเคยรู้มั้ย... ว่าชั้นเสียใจมากแค่ไหน ที่ได้รู้ว่าใครต่อใครทำร้ายจิตใจของบรรดาบุคคลอันเป็นที่รักของชั้น
เคยรู้บ้างมั้ย... ว่าน้ำตาที่ชั้นเสียไป ชั้นร้องไห้เพราะเรื่องของคนอื่น มากกว่าเรื่องของตัวเองซะอีก
เพราะชั้นเลือกที่จะรุ้สึกเองใช่มั้ย?
เพราะชั้นเลือกที่จะเจ็บเองใช่รึปล่าว?
เพราะชั้นเสือกเอาหัวใจไปผูกไว้ที่ตีนของใครต่อใคร...
เพราะงั้นก็ควรสมน้ำหน้าใช่มั้ย... ที่เวลาคนพวกนั้นเดินจากไป
เค้าก็เหยียบย่ำและกระทืบซ้ำที่หัวใจชั้นไปตลอดทุกย่างก้าว
ก็ในเมื่อชั้นเลือกที่จะเป็นแบบนี้...
เลือกที่จะใส่ใจบรรดาบุคคลอันเป็นที่รักต่อไป แม้จะรับรู้ว่า... บางคนคงเลิกให้ความสำคัญกับชั้นตั้งนานแล้ว
ชั้นก็ควรที่จะอดทนต่อไปใช่มั้ย?
เพราะยังไงซะ... ในสายตาของใครต่อใคร
ชั้นมันเข้มแข็งอยู่แล้วนี่
เขียนโดย N[U]D ที่ 12:21 0 ความคิดเห็น
23.1.51
...:: Shadow of the day ::...
Sorrow but beauty, Loneliness but so strenght...
+++++++++++++++++++++
Tonight is so cold, and my heart still freeze... I think I can't breath may be I'm dying.
But... my mind still missing for something or someone... But I don't know what or who?
+++++++++++++++++++++
The last thing on my mind is "How can I die with peace?"
And again that my mind is thinking for a while... about something or someone
+++++++++++++++++++++
I hold my mind back to my soul again... and then I close my eyes for a moment... I need some rest!
+++++++++++++++++++++
My eyes are close... So I can't see everything, it's all dark! But I can feel cold deep inside my soul
May be I'm in underworld...
I try to reach someone's hand... But there's no one...
...:: I'm alone again ::...
My night is dark... My day is shadow... And my mind is sorrow down deep!
เขียนโดย N[U]D ที่ 11:55 0 ความคิดเห็น
19.11.50
...:: November Rain ::...
ชั้นไม่อาจลมเรื่องบางเรื่องได้... ไม่อาจทำใจยอมรับในสิ่งที่เกิดขึ้นได้... ไม่อาจ...................
มันรวดเร็วเกินไป กระทันหันเกินไป สาหัสเกินไป โหดร้ายเกินไป... จนไม่ทันตั้งตัว
แม้จะผ่านพ้นมาเกือบครบสัปดาห์แล้ว... แต่ชั้นก็ยังไม่อาจทำใจรับเรื่องเหล่านั้นได้เลย
ยิ่งพายามเท่าไหร่... ก็ยิ่งรู้สึกว่าชั้นยิ่งฝืนตัวเองมากขึ้นเท่านั้น
ยิ่งจะลบเลือนมันเท่าไหร่... ก็ยิ่งรู้สึกว่าตัวเองกำลังตอกย้ำสิ่งเหล่านั้นลงในห้วงความทรงจำ
ไม่อาจลบเลือนได้... ไม่อาจทำใจได้... ไม่อาจย้อนเวลากลับมาได้... และไม่อาจให้อภัยตัวเองได้เลย
เกือบ 1 สัปดาห์แห่งการสูญเสีย... ชั้นได้แค่เพียงบอกกับตัวเองเบาๆ ว่า "มันสายเกินไปแล้ว" สำหรับทุกสิ่ง
สายเกินไปที่จะมารู้สึกผิด
สายเกินไปที่จะมาเริ่มต้นใหม่
สายเกินไปที่จะบอกกับอีกฝ่ายว่า "ชั้นขอโทษที่รู้สึกรำคาญ"
ชั้นจะไม่ขอลืมเลือนบางสิ่งบางอย่าง... ไม่ขอลบเลือนความทรงจำหลายอย่าง... ไม่ขอ........................
...:: ชั้นจะเก็บเธอไว้ในความทรงจำ ::...
ว่าครั้งนึง... เคยมีคนทำให้ชั้นวุ่นวายได้เพียงนี้
ว่าครั้งนึง... เคยมีคนทำให้ชั้นรำคาญใจได้เพียงนี้
ว่าครั้งนึง... เคยมีคนทำให้ชั้นเบื่อได้เพียงนี้
ว่าครั้งนึง... เคยมีคนทำให้ชั้นโมโหได้เพียงนี้
ว่าครั้งนึง... เคยมีคนทำให้ชั้นเกลียดโทรศัพท์ได้เพียงนี้
ว่าครั้งนึง... เคยมีคนทำให้ชั้นเสียใจได้เพียงนี้
ว่าครั้งนึง... เคยมีคนทำให้ชั้นอยากจดจำไว้ได้เพียงนี้
ว่าครั้งนึง... เคยมีคนทำให้ชั้นร้องไห้นานหลายวันแบบนี้
ว่าครั้งนึง... เคยมีคนทำให้ชั้นรู้สึกมากมายในคราวเดียวได้แบบนี้
ทั้งที่เคยเจอหน้าเพียงครั้งเดียว
ทั้งที่.................................................
+++ หลับให้สบายนะ... ที่นี่ไม่มีอะไรให้เธอต้องกังวลรึเป็นห่วงอีกแล้ว +++
เขียนโดย N[U]D ที่ 12:24 0 ความคิดเห็น
26.10.50
...:: โชคดีที่โชคร้าย ::...
เขียนโดย N[U]D ที่ 11:07 3 ความคิดเห็น
18.9.50
"Fasting, for what?... Just hurt your healthy and not have anything better!"
I just smile to them and said "I do it for my God, my health and of course my faith" and then, I leave them behind.
I think "If they wanna know more, they just ask me..."
But they just laught at me and don't ask me anymore!
So this is the reason that I don't waste my time with everyone "Who don't believe in God [ALLAH] and don't believe in Mohammed. [The Prophet]"
All of my brother!... You must "Thank you for ALLAH" about the time of your life, that bring you to see "Ramadon" again
This month is holy and greatful for all of us!
This month, you can test your faith & proof youself.
I think all of my brothers know "Why we must fasting in this month?" and "What thing that you can get if you do this?"
So... All of my brother, this is the precious time that we can do all of the good thing [Ibadat] for raise your goodness more and more.
Eventhough who you are?, Eventhough where you live?, Eventhough how about you & your lifestyle?,...
All of we have the great chance to change our life!
Fasting... for get everything better!
OR
Do not fasting,... and let yourself for wasting this precious time!
This is your dicision, you must make by your own!...
...:: Every steps that you close to The only one God [ALLAH], The only one God [ALLAH] will close to you more than you think ::...
...:: And Every steps that you far away of The only one God [ALLAH], The Only one God [ALLAH] will far away more than you think ::...
I'm Yamilnoor : The light that show you the right way
เขียนโดย N[U]D ที่ 18:16 0 ความคิดเห็น
ป้ายกำกับ: RAMAD[A]N
11.9.50
...:: 'Cause I'm Yours ::...
Someone told me, you are bad person.
Someone told me, you not love me like I love you.
Someone told me, you're the one who betray my love!
Someone told me...Blah blah blah... about your past.
But I don't care 'bout your past,
I just care for you since the day you came in to my life, untill now...
You're in heaven or somewhere,
เขียนโดย N[U]D ที่ 15:42 1 ความคิดเห็น
ป้ายกำกับ: L[O]VE
...:: You are the otherside of my world ::...
If I'm a Sin...You're a Saint...
If I'm The Worst...You're The Best...
If I'm The Dark...You're The Light...
...We're So Different...
I want to stand beside you...But it's seem like difficult too much!
Eventhough I try to reach your hand... When you give it to me...But so far far away...
Like I can't touching you...
Like I can't feel your breath or hear your words..
I want to know... "WHY?"
Now I've found the answer... 'Cause you're the otherside of my world!!!
I want to runaway from you now...
To the place that I can...To the place that I don't know where?
But...In that place...I can live alone...
Let my heart can be free from everything...
Leave the sadness behind...
And In that place...
I can be myself...
Doing anything that I want...Without rules...Without clue
I just want to be myself...want to be the real me...
Don't want everybody tell me Who I should be or try to tell me what's right for me!!!
Please Let me free & Leave me alone
Don't give me your heart for just want to control me!
But Just get me & accept me... "What I am"
'Cause...If you do this things...
That mean...You're coming to my world and stand beside me...
And finally...We will walk together...
เขียนโดย N[U]D ที่ 15:36 0 ความคิดเห็น
ป้ายกำกับ: L[I]FE